Fietsen met mijn 81-jarige moeder: een ware belevenis!

Fietsen met mijn 81-jarige moeder door de Texelse duinen is een ware belevenis. Als moeder op de fiets zit, moet het hele eiland voor haar wijken: ze fietst midden op het fietspad (ook voor tegemoetkomend verkeer), sjeest het duin af, kijkt niet links, niet rechts, niet achterom, moppert als wat mensen midden op het fietspad staan, stopt zelf midden op het fietspad, springt bij paniek van de fiets, de fiets fietst nog even door (elektrisch), moeder rent ernaast en beiden komen wonderwel staande tot stilstand.
Op de terugweg hebben we wind tegen. Moeder fietst fier rechtop. Ik moet hard werken. Ik ploeter, zwoeg, zweet, krijg rode wangen en zadelpijn en hou haar niet meer bij.

Terug in ons huisje ben ik hard aan een groot glas koele rosé toe. 

Moeder straalt: "Annet, wat een heerlijke vakantie!"