Ervaringen van een amateur fluitist

Fluitconcours
Ik heb iets met het fluitconcours. Geen idee waarom.

Mijn eerste ervaring met het Nationaal Fluitconcours is in 1984, toen het voor de eerste keer in Woerden werd georganiseerd en mijn toenmalige docente vond dat ik mee moest doen. Ik weet alleen nog dat een 12-jarige jongen, Maurice Heugen, het concours won en ik daar erg van onder de indruk was.

Zenuwen

In 2005 doe ik samen met klarinettiste Mireille mee aan het ensembleconcours. We worden 2de in onze categorie. 

In 2006 waag ik me aan het solistenconcours. Op eigen initiatief, naïef en eigenwijs, denk ik dat ik goed genoeg ben om mee te doen. Ik heb echter geen idee wat het niveau van fluitend Nederland is. En die is hoog, blijkt achteraf!
Tijdens de voorronde nemen de zenuwen het van me over, zit mijn ademhaling te hoog en ontstaat er een te snel en oncontroleerbaar vibrato. Het voelt alsof ik ter plekke dood ga, happend naar lucht. Eigenlijk zou ik moeten stoppen, maar het is mijn eer te na. Waarom ik toch door mag naar de finale is me een raadsel. Evenals het feit waarom ik niet zelf besluit er een punt achter te zetten. Want de lol is er af en ik zie vreselijk tegen de finale op. Natuurlijk nemen de zenuwen het op dezelfde plek weer over. Self fullfilling prophecy! Ik besluit nóóóit meer mee te doen! De toen ontstane zenuwen blijven me bij optredens nog jaren achtervolgen.

Bestuur

Benelux Fluitconcours 2011 foto Wout van den Berg

Ondanks mijn schaamte en teleurstelling heeft dit concours ook iets goeds voortgebracht: ik word gevraagd voor het bestuur van het Nationaal Fluitconcours en dat heb ik enkele jaren, waarvan de laatste vier als voorzitter, met veel plezier gedaan. Wat een leerzame periode. Met ver- en bewondering zie ik veel talent voorbijkomen.

In 2012 neem ik, wegens studie, afscheid van een mooie periode bij het bestuur van het Nationaal Fluitconcours.

Laureatenconcert 2012
foto's Wout van den Berg

Deelname Benelux Fluitconcours 2014
Omdat het met muziekmaatje Maaike Twigt-de Vlas erg goed klikt en het mijn docent Wout van den Berg met engelengeduld lukt mijn niveau langzaam op te vijzelen, gaat het fluitconcours toch weer kriebelen. We besluiten samen met pianist Jean Baptiste Milon mee te doen aan het ensembleconcours. Wij noemen ons het Maanensemble. Podiumervaring opdoen en lekker spelen zijn mijn doelen. Met prijzen en winnen houd ik me niet bezig. We spelen 'De twaalf Metamorphosen' van Geza Frid, een technisch lastig stuk en 'Sicilienne' van Fauré, een stuk waarin we onze muzikaliteit kunnen laten horen. Bij de generale gaat niet alles goed, maar we besluiten het los te laten. Het komt zoals het komt.

Benelux Fluitconcours 5 april 2014 foto's Mehdi Taherian
(The One and Only fotografie)

Als het zover is heb ik er zin in, maar ben ik ook gespannen.  Een paar keer zit ik te hoog met de ademhaling, maar ik kan het weer corrigeren. Na afloop ben ik heel tevreden: wij hebben heerlijk gespeeld en alles ging wonderbaarlijk goed. Doel bereikt! Met winnen en prijzen ben ik de rest van de dag dan ook niet bezig.

Ik luister naar de Dartelende Dolle Deerntjes. Ze spelen goed. Ze kunnen het concours winnen. Het ligt in de lijn der verwachting. Frisse jonge meiden met een mooie klank en goede techniek.

Ook een groter ensemble, waarvan het merendeel jong is, komt in aanmerking. Want dat blijkt uit de afgelopen 30 jaar fluitconcours: de winnaars zijn overwegend jong. Zowel bij het solisten- als het ensembleconcours. En allemaal terechte winnaars.

Hoe groot is onze verrassing als blijkt dat het Maanensemble eerste is in de categorie 'kleine ensembles' EN de hoofdprijs wint. Wij, 32 en 54 jaar oud!

Trots

Wat ben ik trots dat wij een trend doorbroken hebben. En dat we hebben laten zien dat ook senior amateurfluitisten wel degelijk kunnen winnen. De vier juryleden waren unaniem erg lovend over ons optreden: uitstekend samenspel, technisch ‘erstaunlich gut’, overtuigende presentatie, mooie samenklank, verzorgd, expressief, zeer goed voorbereid!

Het geheim? Een goede voorbereiding, op tijd beginnen, werken aan techniek, discipline, ambitie, de stukken kennen en weten waar je het over hebt, welk verhaal je wilt vertellen. Maar ook: relativeren en er zin in hebben! Winnen is niet belangrijk, lekker spelen en podiumervaring opdoen wel.

Volgend jaar is het solistenconcours. Dan ben ik 55. Het kriebelt. Zal ik?

Hoofdprijs