De kaakchirurg

Na een mislukte poging van de tandarts een kies te verwijderen ( hij komt er in stukjes uit), beland ik een paar uur later bij een gezellige, praatgrage kaakchirurg. "Kennen wij elkaar al?" vraagt hij vrolijk en als ik ontkennend antwoord, wil hij meteen weten wat ik in het dagelijks leven doe.

"Docent Duits? Ah, dat was mijn lievelingsvak!" 

Ja ja, zal wel, denk ik en verdenk hem ervan mij op mijn gemak te willen stellen, wat hem overigens wonderbaarlijk goed afgaat.

Hij vertelt onderhoudend over zijn eigen middelbare schooltijd en we komen er achter dat we allebei uit Hengelo Overijssel komen. Kijk, dat schept een band! Hij heeft die heerlijke droge Twentse humor.

Maar ja, uiteindelijk moet toch de rest van de kies er uit en ga ik in de behandelstoel liggen. Met een paar flinke spuiten wordt mijn kies verdoofd en terwijl de verdoving tijd nodig heeft zijn werk te doen, gaat meneer de kaakchirurg naar de wachtkamer voor een babbel met Leon. "Ook een Tukker, dat wordt vast gezellig!", moet hij gedacht hebben. Het werd ook gezellig, alleen is Leon een Limburger. 

"Hoe kan een Tukker nu met een Limburger trouwen?", bromt hij even later, terwijl ik mijn mond open moet doen. "Dan vraag je toch om moeilijkheden?" 

Na flink geduw, getrek en geboor, waarbij mijn hoofd letterlijk in de stoel en de buik van de kaakchirurg wordt gedrukt, is dan toch de hele kies eruit en wil hij dat ik nog even in een gewone stoel ga zitten om de laatste instructies van hem te krijgen. Een beetje licht in mijn hoofd volg ik hem.

"Dus uw tandarts is mevrouw van der Roest?", vraagt hij nog even.

Klopt.

"Af en toe ga ik met haar naar bed!", zegt hij, terwijl hij een recept voor pijnstillers en een mondspoeling uitschrijft.

Pardon?

Daar sta ik, nog een beetje dizzy van de druk die op mijn hoofd werd uitgeoefend, dikke gaas tussen de kiezen geklemd en een verwarde, scheve uitdrukking op mijn gezicht, niet wetend wat te doen met deze informatie. Effe schakelen lukt niet!

"Ik ben met haar getrouwd"!

En met deze woorden en een half brede, scheve grijns op mijn gezicht nemen we afscheid.

Een volgende keer ga ik met plezier naar de kaakchirurg!