Hoop

Herinnering: of ik mee wil doen aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. Shit ja, die vraag had ik al eerder gehad....... en vergeten. Of beter gezegd, uitgesteld!
Ik behoor inmiddels tot de leeftijdscategorie waar het bevolkingsonderzoek druk mee is: ik zit al in het baarmoederhalskanker- en borstkankeronderzoek en nu komt er dus het darmkankeronderzoek bij.
Bij het baarmoederhalskankeronderzoek moet je je benen spreiden, bij borstkankeronderzoek worden je borsten geplet en bij darmkankeronderzoek vang je je eigen ontlasting (wat hebben we daar eigenlijk veel woorden voor zeg: hoop, drol, poep, shit, stront, kak, keutel, uitwerpselen, faeces) op en prik je er met een staafje in.
Je moet er wat voor over hebben om kanker vroegtijdig op te sporen. Maar omdat op tijd ontdekken veel ellende kan besparen, spreid ik schaamteloos mijn benen en laat ik moeiteloos mijn borsten pletten.
Maar nu die poep. Dat is even andere shit. Voorwaarde bij opvang is namelijk dat het niet in aanraking mag komen met water en urine. Maar als vrouwen op het toilet zitten, komt alles tegelijk en de blaas- en darmopeningen liggen ook nog eens dicht bij elkaar!
Daarnaast beschikt ons huis over toiletten waar alles zo in het water plonst.
Holy shit, hoe ga ik dit oplossen? Ik weet nu weer waarom ik het heb uitgesteld. Want dit is niet iets wat je zo maar even tussendoor gaat doen. Je moet het wel even organiseren en bedenken wanneer en hoe je het gaat doen. De vakantie lijkt me daar een prima moment voor.

Vandaag is het dan zover. Ik voel mijn darmen na ettelijke koppen koffie al in de startblokken staan. Ik voel ook dat het geen mooie afgewikkelde drol gaat worden, maar een flinke plak, zeg maar als van een koeievla maar dan wat compacter.
Kun je het dan niet beter uitstellen, vraag ik mij af? Maar ik heb zo mijn autistische trekjes, ik heb mij dit nu voorgenomen, dus ga ik het nu ook doen.
Ik neem 4 dikke vellen keukenpapier, laat mij op het toilet zakken en houd de vellen op goed geluk onder mijn billen.
Geen idee of ik goed mik, maar ik hoor niets plonzen, dus het zal wel goed gaan.
Wat een hoop zeg! En kijk........het past precies op de vellen en ook nog exact in het midden!
Wat nu. Ik leg de vellen met het onogende en bijzondere geur afgevende bruine goedje op de grond, draai het groene dopje van het buisje en prik met het geribbelde staafje op 4 verschillende plaatsen in de ontlasting.
Volgens de gebruiksaanwijzing is een heel klein beetje ontlasting voldoende, maar je moet wel op 4 plaatsen prikken. En dan staat er nog vet gedrukt dat als er te veel ontlasting in het buisje wordt gedaan, het onbruikbaar is.
Er zitten wat dikke kloddertjes aan, dus ik klop er maar wat af. Jakkes, ik ben weliswaar verpleegkundige geweest, heb een hoop billen afgeveegd, schoorsteentjes ingebracht en manueel faeces verwijderd, maar het blijft een kakproduct.
Staafje terug in het buisje, buisje in het bijgeleverde zakje, ontlasting in het toilet, keukenpapier zo ver mogelijk voor mij uitdragend in de container, vloer dweilen, antwoordformulier invullen, alles in de retourenvelop et voilà....... in de brievenbus.
Eigenlijk viel het best mee. Hoe zouden anderen dat doen? Ik lees en hoor er nooit iets over.
Laat ik dan bij deze de eerste aanzet geven.
En aan allen die een uitnodiging hebben gehad en het net als ik voor zich uit schuiven: zet je over je schroom heen, maak je billen bloot en doe iets met je poep!
De uitslag ligt over twee weken in de bus.
Ik heb goede hoop!