Hans van Manen: "Het heeft een begin en een einde en iets er tussenin."

Soms kom ik in interviews mooie quotes tegen, die ik vervolgens ergens noteer om er later iets mee te doen.

Het interview met Hans van Manen in de bijlage van De Volkskrant in december 2017, danser en choreograaf en 85 jaar oud, bevat echter meerdere quotes die mij inspireren.

Ik lees het interview omdat ik nieuwsgierig ben naar de drijfveer van een 85 jarige, die niet aan stoppen denkt, "omdat de danswereld geweldig is", zoals hij zelf zegt.

Het ouder worden kan mij soms wel eens aanvliegen. Mijn veranderende lijf, de stramme spieren en ongewilde gewichtstoename (ga sporten mens!!), de enorme moeheid die mij bij tijd en wijle kan overvallen, to do lijstjes die ik moet maken omdat ik het allemaal niet meer kan onthouden, maken dat ik me realiseer dat mijn schrikbeeld van een rollator en inleveren van onafhankelijkheid dichter bij komt dan me lief is.
Neem dan Hans:
"Ik denk nooit: nou nou, ik ben al 85. Of: de tijd vliegt. Eerder: laat de tijd maar vliegen, dat betekent dat ik leef!"
En:
"Je kunt treuren om alles wat voorbij gaat. Je kunt ook denken: ik heb genoten en door dat vak fantastische momenten beleefd. Ik ben van de laatste school."
Prachtig, deze uitspraken!

Gelukkig wint mijn optimisme het altijd weer van zo'n 'aanvliegmoment', maar het is af en toe fijn je te laten inspireren door anderen en bewust te worden van het feit dat ouder worden je niet overkomt, maar dat je zelf invloed hebt op de manier waarop je ouder wordt of met ouderdom omgaat.

Over het maken van een balletje (lees: een klein ballet en niet een kleine bal), zegt hij:

"Het is heel eenvoudig: je hebt een begin en een einde en iets er tussenin. That's it!  Elke keer is het doek spierwit en probeer ik het in te kleuren. Vervolgens hoop ik op iets aardigs en leuks. Ik heb mooie balletten gemaakt, maar ook mindere. Ik kan niet toveren."

Ik denk aan het leven: het heeft een begin en een einde en iets er tussenin. That's it! 

Er zijn mooie en minder mooie momenten, soms zijn de kleuren donker, soms helder, soms een mix.

Ik denk aan een les op school: het heeft een begin en een einde en iets er tussenin. That's it! 

Er zijn lessen met een zonnetje en lessen met flink wat storm en onweer. Ik kan ook niet toveren.

Ik denk aan deze dag: het heeft een begin en een einde en iets er tussenin.
Het begin is begonnen. Ik kijk naar buiten. De lucht is blauw en de zon schijnt. Ik pak mijn penseel en ga kleuren. Naar het einde en iets er tussenin. Ik hoop op iets aardigs en leuks. Ik kan niet toveren, maar wel de kleuren bepalen. 

That's it!

Vorige column: Ik beken...... (afscheid van een hond)